Aktualna Gospodyni Weekendowej, Polka, powinna być nazywana Wyskokową Gospodynią, gdyż podobnie jak poprzednio wybrała wypieki z dodatkiem procentowym. Chleb na czerwonym winie ma przepiękną barwę, jest ciemny, lekko bordowy. Poza lekkim zapachem wina, nie czuć go w ogóle w smaku (ale to może się zmieniać w zależności od rodzaju wybranego wina). Za to smak zdominowany został całkowicie przez słodycz fig, gorzkawy i ziemisty posmak orzechów włoskich, które swoją surową naturę straciły dzięki całonocnemu moczeniu w winie.

Mi chlebek sprawił trochę kłopotów w procesie jego wyrabiania i wyrastania, ale to jak zwykle z powodu mojej nieuwagi i spieszenia się … gdy sie cżłowiek spieszy to się diabeł cieszy. Ponieważ miałam dosyć napięty sobotni grafik, zapomniałam z samego rana położyć fig i orzechów na sitku, żeby porządnie odciekły. Tym sposobem miałam okrutnie wręcz mokre ciasto, które żadną miarą nie chciałoby się uformować w kulę. Nie to jednak mnie martwiło, tym bardziej, że wolę foremkowe chlebki i i już wcześniej postanowiłam piec go w keksówce. Czy to jednak przez zbyt dużo płynów, czy to przez mój trochę ostatnio osłabiony zakwas chleb bardzo słabo mi rósł. Pierwszy czas fermentacji zastosowałam zgodnie z przepisem i to chyba był błąd. Gdybym dała ciastu przynajmniej pół godziny więcej, by podwoiło swoją objętość, pewnie ponowne rośnięcie w foremce nie byłoby tak długie. U mnie trwało ono aż trzy godziny, do podwojenia objętości.

Na całe szczęście i mimo ogromnych obaw, że wyjmę z piekarnika paskudnego gniota, po trzech kwadransach w gorącu dostałam ciężki i aromatyczny, ale zupełnie nie zbity chleb. Nawet zbyt duży dodatek wody nie spowodował, że miąższ był klejący. Dlatego mimo różnych potknięć, ten wspaniały chlebek okazał się bardzo wyrozumiały dla moich skromnych wciąż umiejętności i wiedzy piekarniczej.

Ale teraz o smaku. Słodkawy od fig, przełamany przez orzechy i wytrawność miąższu, był doskonały zarówno wczorajszego wieczora po wyjęciu z pieca, jak i dzisiejszego ranka pałaszowany z serem z białą pleśnią. Lekko tylko chrupka skórka, przyjemnie zatrzymała skarmelizowane cukry z namoczonych owoców, a połączenie pinii, które od moczenia zrobiły się jedwabiste i słodkawe oraz znacznie bardziej wytrawnych orzechów włoskich dało dodatkowe smakowe jak i strukturalne doznania. Gdyby nie było to śniadanie to doskonałym dodatkiem byłby jeszcze kieliszek czerwonego wina, wypity za zdrowie Twórczyni Weekendowej Piekarni, Margot oraz naszej Wyskokowej Gospodyni, Polki … Salute!

Chleb na czerwonym winie z orzechami piniowymi i figami

Pasta orzechowo-figowa (waga po namoczeniu i odsączeniu – 350g)
250g czerwonego wina (użyłam wytrawnego Tenuta Lena di Mezzo, Valpolicella Ripasso 2006)
100g orzechów (25 g. pinii i 75 g orzechów włoskich)
200g suszonych fig, pokrojonych drobno

Przygotowanie: W rondlu wymieszałam wszystkie składniki. Doprowadziłam do wrzenia i gotowałam ok. 1 minuty. Zdjęłam z palnika, przykryłam i zostawiłam na noc (raz zamieszałam przed pójściem spać). Na drugi dzień odcedziłam, do wina dolałam tyle wody aby mieć 260 g płynu.

Ciasto właściwe:
250g pszennej maki chlebowej (50%)
250g pszennej maki chlebowej razowej (50%)
1,5 łyżeczki soli
260g wina i wody (patrz wyżej) (52%)
1 1/4 łyżeczki świeżych, pokruszonych drożdży (1%) (lub 1/2 łyżeczki suszonych i niepełne 1/2 instant)
150g pszennego zakwasu (30%) (użyłam zakwasu żytniego)
350g odsączonych fig i orzechów

Przygotowanie: W dużej misce wymieszałam płyn, zakwas, figi i orzechy oraz drożdże. Dodałam do tej mieszaniny wymieszane mąki z solą i całość zagniotłam ręcznie. Ciasto było bardzo luźne i lepkie (chyba za mało odsączyłam figi, gdyż wina z nich miałam tylko ok. 70 g.). Zagniatałam ciasto ok. 5-7 minut i odłożyłam przykryte folią na 1 1/2 godziny (ja powinnam była chyba pozwolić mu rosnąć jeszcze z pół godziny, gdyż chyba po tym czasie nie podwoiło objętości). Wyjęłam, a raczej przelałam odgazowując ciasto do nasmarowanej oliwą długiej keksówki (tak stanowczo miałam za dużo płynów) i odstawiłam do rośnięcia na ok. 1 1/2 godziny (u mnie zajęło to prawie 3 godziny!). Przed pieczeniem nasmarowałam oliwą i nacięłam. Piekłam w piekarniku nagrzanym do 210 stopni Celsjusza przez 45 minut. Przed krojeniem ostudziłam.

Źródło: Blog Polki „Around the kitchen table”

Smacznego.